Σελίδες

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Ποτίζω το βασιλικό σου

Αυτό ήταν. Έφυγες. 
Έλεγες..Επαναλάμβανες ότι κουράστηκες τόσο καιρό.. 
Κι εγώ, η ανυποψίαστη, σού έδινα κουράγιο, νόμιζα..
Σε αγαπώ πολύ. Και ας μη σε βλέπω συχνά.
Αυτό σου είπα λίγο πριν..
Και με έκλεισες, όπως πάντα, στην εύθραστη αγκαλιά σου..
Αυτή η αγκαλιά είναι που μου λείπει.
Αυτή σου η αγκαλιά που μας χωρούσε όλους και τα μεγάλα, γεμάτα συμπόνια μάτια σου. 
Αυτά και τα κόκκινα πάντα χείλη σου.
Τα γέλια που κάναμε μαζί, μακριά από τους ασχημοπρόσωπους που πέρασαν από πάνω μας.
Σε περίμενα, να σου μιλήσω για κάτι, ξέρεις..
Τίποτα δε σε κράτησε μέσα σε τούτη την ασχήμια. Άφησες τον πρίγκιπά σου και βγήκες στο φως..
Όμορφη και γλυκιά.. Που σαν πρόβαλες στο πρώτο σκαλοπάτι και έπιανες να μπεις, γλύκαινε ο κόσμος όλος και ηρεμούσε.
Όλα για σένα, όσο έφτανα, όσο άντεχα.
Τώρα..Δίχως όλα αυτά που πήρα από εσένα, αλλά και με όλα αυτά κι εσένα μαζί.. 
Σε ευχαριστώ για το ταξίδι, Χρυσούλι..

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

το τρίτο πρόγραμμα επιστρέφει ( comeback ? )

Το τρίτο επέστρεψε..
Το τρίτο και στη θέση του δευτέρου; Και ο κόσμος τώρα είναι τρίτο(ς). ( Τριτοκοσμικό ραδιόφωνο..; )
Κι αν επέστρεψαν όλα στη θέση τους, τότε αυτό το τρίτο τί είναι; Τίθεται θέμα αυθεντικότητας; Κι αν ναι, τότε ποιός είναι ο αρμόδιος να μιλήσει επ' αυτού; 

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

2

Η είσοδος της πολυκατοικίας απέκτησε πια δεύτερη καρέκλα..
Όταν το ένα γίνονται δύο τότε η κατάσταση γίνεται σοβαρή.
Τώρα η είσοδος θυμίζει γραφείο. Τώρα σε λίγο θα μπορούσε να προστεθεί και ένα τραπεζάκι, για να ακουμπούν τους καφέδες τα παιδιά. Γιατί όχι; Ευτυχώς υπάρχει το κάλυμμα της εγκατάστασης φυσικού αερίου.
Τώρα έχουμε δύο καρέκλες, μία δεξιά και μία αριστερά. Τώρα θα είναι δύο. Δύο. Δύο ζευγάρια μάτια να σε κοιτάζουν, δύο στολές που πώς να κάνεις τώρα ότι δεν τις βλέπεις;