Τόσα ερωτικά ποιήματα και τόσο λίγα να χωρέσουν την αγάπη που φύλαγαν μέσα τους τα λουλουδάκια ετούτα.
Κι όπως με κοιταζες γλυκά, προτού να μου τα δώσεις,
αγάπη μου εσύ,
έμοιασε για πρώτη φορά ο χρόνος και ο χώρος μεταξύ μας απέραντος.
Σε αγαπώ, με τόσο κόπο, με τόση ελπίδα, που άλλοτε δε φανταζομουν πως έτσι αγαπιούνται οι άνθρωποι σαν λεν πως αγαπιούνται.
Στην αγάπη σου θεραπεύονται όλα τα βάσανα, του κόσμου και δικά μου.
Όταν με κρατάς εσύ στα χέρια σου, μπορώ και πάλι να ονειρεύομαι πως σε τούτο τον κόσμο, αφού εμείς ανταμώσαμε καλέ μου, υπάρχει πάντα χώρος για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
