Τραγουδάκι

Ανά(σ)ταση

Πέρισυ στο νησί. Μία Ανάσταση για όλους, και οι δύο λόφοι ενωμένοι. Διαχωρισμός κι απόσταση άγνωστες λέξεις. Αγκαλιές γύρω παντού κι εγώ μόνη μέσα στο πλήθος. Μόνη μα και αντάμα. Δεν πονάνε το σώμα να κάνει διάλογο με το νου και η ψυχή δεν είχε πονέσει ακόμα. Λουκούμι το ταξίδι στη Σύρα. Ανάταση μέσα σε μια ανάσταση που μύριζε μπαρούτι.

Κάνει ησυχία εδώ..

Πες μου ότι σου λείπω και θα ρθω,
Άνοιξέ μου την αγκαλιά σου και θα μπω
Κράτα μου το χέρι και θα μείνω.
Όμως άπλωσε μου δυο λόγια να με φτάσουν..

Δεν ήταν κοινή συναινέσει
Να αλλάξουν οι συνθήκες.
Κι αν δεν μπορείς..
Ας μην πονάμε με τις λέξεις
ό,τι (δε) ζήσαμε.

Κι αν έχεις πάρει άλλους δρόμους,
Άσε να πάρω τον δικό μου..
Υπάρχει δρόμος χωρίς εσένα,
Άσε μου το χέρι να τον βαδίσω.
Σήμερα..

Αν με λαχταράς,
Άναψε ένα φως να έχω για να φτάσω..
Μην το αναβοσβήνεις,
Γιατι πονάνε τα μάτια μου..

Μίλησέ μου στην πιο χαμηλή σου συχνότητα,
Θα σε ακούσω.
Κάνει ησυχία εδώ..

Φωνες παρελθόντων σκιρτημάτων που δεν ακούστηκαν

Η αγάπη μου βρίσκεται σε ένα πεταχτό φιλί σου κι ένα γέλιο
Ο έρωτας αγγίζει τον λαιμό σου.
Η αγάπη κολυμπάει στη θάλασσα κάτω από τον λόφο
Ο έρωτας γέρνει στα παλιακά σεντόνια
Η αγάπη αγοράζει φυστικοβούτυρο από το μακρινό σουπερμαρκετ
Ο έρωτας πίνει το πιο φτηνό ουίσκι και κάνει όνειρα στο μπαρ
Η αγάπη ακούει τον φόβο σου και τα ανοίγματα της αγκαλιάς σου αλλού
Ο έρωτας φοβάται πολύ και κλαίει μπροστά σου γυμνός
Η αγάπη βαδίζει χέρι-χέρι αργά μέσα στη νύχτα
Ο έρωτας πεινάει, κάθε μέρα και κάθε νύχτα.
Η αγάπη είναι εδώ, ακόμα κι αν εγώ δεν είμαι.
Ο έρωτας, δυνατός μες στην ησυχία του νησιού, λάβωσε την καρδιά μου και θα φύγει. Ίσως μαζί του να φύγω κι εγώ.. Είναι κι αυτές οι απανωτές σιωπηλές βροχές που κάνουν τα κόκαλα στο στέρνο μου να πονάνε.
Για να έρθει το φως στο δωμάτιο, λένε, πρέπει να κάνεις χώρο

Μικρά κι όμορφα πράγματα

https://m.youtube.com/watch?fbclid=IwAR2xvRpk5nD_mFpOrHEmwst8WSNGwF6Gf6hslQ3CTpzabIBa0du2zrZM158&v=6w4P7pNQM8w