Barceloneta

καττίκηση; (2009)

μία αναφορά στον Helmut Newton

από την φωτογράφηση για την παράσταση λίγη ακόμα σοκολάτα, Τρένο στο Ρουφ 2012

Πόσο μικροί είμαστε αλήθεια..

Πόσο εκστατικά σιωπηλοί στεκόμαστε κάτω από το φεγγάρι όταν μεγαλώνει..

Πόσο εντυπωσιασμένοι ανακαλύπτουμε και κυνηγούμε τις υπάρξεις που προκαλούν την ίδια απόρριψη ή επιβεβαίωση που απλόχερα μοίρασαν οι μανάδες μας..

Πόσο άσκοπα περνάει η ζωή..

Πόσο πολύ πεθύμησα μια καλοκαιρινή αύρα και εκείνο το φάρμακο για τον πόνο..

Πόσο σφιχτά τυλίχτηκε γύρω μου αυτή η πόλη, αυτοί οι άνθρωποι πως πέσαν πάνω μου σα να 'μουν η αιτία της θλίψης τους.. 

Λες και μίλησα πρώτη για την ασχήμια τους.. 

Ενώ εγώ ζήτησα μόνο μία συγκατάβαση για να μπορέσω να αντέξω και απόψε τη μυρωδιά του νυχτολούλουδου..

νέα ελληνική φωτογραφία

ψαρεύοντας νύχτα

εσύ κι εγώ

η κυρία

συνείδηση

τόσα χείλη που ακούμπησες το μυαλό σου
σού μάδησαν τώρα το παλτό της συνείδησης.
Και ψάχνεις σε νέες περιπέτειες
τον καιρό σου να ορίσεις..
Πώς να τα'χεις καλά και με τη μέρα και με τη νύχτα;

πιο δυνατό από τι;

Τόσο καιρό που έψαχνες να βρεις ποτό πιο δυνατό

να φύγεις, να μεθύσεις,

αναρωτήθηκες ποτέ τι ήταν εκείνο που με το αλκοόλ

τόσο επιπόλαια σε δύναμη συνεκρινες;

πηγή : http://onemansland.blogspot.gr/