Μια Ικανή Τζιόβα..

http://www.enikos.gr/mpouz/595676/meta-to-gamo-kai-ti-genna-erchetai-machi-gia-tin-papaligoura

Άντε πάμε πάλι..

Αφού δε σταματάμε να ζούμε, δε σταματάμε να παίζουμε.

Κι αφού δε σταματάμε να παίζουμε, δε σταματάμε και να χτυπάμε..

Κι αφού δε σταματάμε να παίζουμε, δεν παύουμε να τολμάμε..

Να αγωνιούμε, να ενθουσιαζόμαστε.. Να ψάχνουμε.. 

Το παιχνίδι που εξασκείται, σε κάνει να αφήνεσαι, να μην έχεις αναστολές.

Όλοι οι φόβοι μας είναι αποτέλεσμα απαγορεύσεων, λέει.. Και κυρίως ανούσιων.

Δίκιο έχει, λέω εγώ. 

https://vimeo.com/306654623?fbclid=IwAR25_IbifxRCBpGmWrRvyj3Zi4iyE9uS28lkLOywsX9UvadSzeeNsVSyQ3E

Τί είναι ο φόβος και τί ορίζουμε ως απαγορευμένο στο παιχνίδι;
Αυτό που φοβόμαστε το ονομάζουμε κακό.

Αν παίζουμε με αγάπη και συνενοχή, οι τσέπες τρύπιες για το φόβο.

Αν τα μάτια είναι καθαρά από τις στάχτες μιας προηγούμενης φωτιάς,

τότε βλέπουν και βλέπονται μες στο παιχνίδι.

Ας παίζουμε, με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά έχουμε επιλέξει τους παίχτες που ξέρουν να παίζουν το παιχνίδι της ζωής.

Κι αν όχι, ε τί να κάνουμε.. Παιδιά (να) είμαστε. Πάμε πάλι!